МУХАММАДВАЛИХАН ДАРВОЗИ ОСНОВАТЕЛЬ НОВОЙ ПРОГРЕССИВНОЙ ВНЕШНЕЙ ПОЛИТИКИ
Основное содержимое статьи
Аннотация
В этой статье будет проведено научное исследование вопроса о жизни и политико-исторической деятельности Мухаммадвал-хана Дарвази. Работа по обеспечению преемственности международной политики, обеспечению независимости и свободы Афганистана, изменению отношения международного сообщества, несомненно, еще больше обогатит судьбу страны, которая долгие годы находилась под властью крупного промышленного государства. являясь лидером крупных и могущественных политико-экономических стран, сторонником буржуазного строя, это государство было одной из важнейших проблем, стоявших перед Мухаммедом Валиханом Дарвази, и боролось с его политическим руководством. Ведь именно от этого сложного и важного исторического управления зависела вся судьба и формализация истинной независимости страны, которая ждала мир.
Информация о статье
Библиографические ссылки
Абдулҳай Ҳабибӣ. Ҷунбиши машрутахоҳон. Кобул. 1383 — С. 140
Ғубор М. Афғонистон дар масири таърих. Ҷилди аввал. Кобул. 1989- 210 с.
Ғубор М. Афғонистон дар масири таърих. Ҷилди дувум. Кобул. 1989- 360 с.
Далерӣ С. Нақш ва мақоми рушанфикрон дар ҷомеа. Душанбе. 2004 – 250 с.
Дастгир П. Зуҳур ва заволи Ҳизби демократики халқи Афғонистон. –Пешовар, 1999 — 195 с.
Искандаров Қ. Суханронӣ дар конфронси байналмилалии вазорати хориҷаи Афғонистон. (Таъсиси дипломатияи модерн ва Вазорати хориҷаи Афғонистон), 23-24 август, 2008, Кобул, толори Вазорати хориҷаи Афғонистон.
Кабир М.Н. Реформ, сиёсат ва теорияҳои расмии Муҳаммад Абдурашидрод. Лосанҷлес. 1999 – 351 с.
Лудиг Одамк. Таърихи равобити сиёсии Афғонистон аз замони амир Абдурраҳмон то истиқлол. Кобул. 1389 -209 с.
Муҳаммадвалихон. Номаҳои огоҳии хитоб ба Амонуллоҳхон. 1 ҳамли соли 1304.
Муоҳида фӣ мобайни давлати Афғонистон ва Ҷумҳурии федеративи сотсиалистии Шуравӣ ба таърихи 28 феврали соли 1921.
Маҷаллаи “Паймон” № 3-4. 1999 – 69 с.
Муҳокимаи хоинини миллӣ Муҳаммадвалихон ва Муҳаммад Сомӣ. Кобул. 1999- 411 с.
Масъуд С. П. Зуҳури машрутият ва қурбониёни истибдод дар Афғонистон. Кобул. 2009 -150 с.
Назаров Р. Мақоми тоҷикон дар Афғонистон. Теҳрон. 1380 – 356 с.
Самандар Б. //Маҷаллаи “Овоз”. 1370. – 369 с.
Сиистонӣ М. “Оё Муҳаммадвалихони Бадахшӣ дар суқути алоҳазрат Амонуллоҳхон нақш доштааст?” // https://dawatmedia24.com/?cat=104 (Санаи нашр: 12.12. 2012)
Сайидҷамол Ҷ. Ҳавзаҳо. Ҷамъе аз нависандагони ҳавзаи илмияи Ҷум. Интишороти Дафтари таблиғоти исломӣ, шаҳри Қум. 1375 – 451 с.
Олимхон С. Таърихи ҳузн-ул-милали Бухоро. Душанбе. 2006 – 481 с.