MUHAMMADVALIKHON DARVOZI FOUNDER OF NEW AND ADVANCED FOREIGN POLICY
Main Article Content
Abstract
In this article, a scientific study will be conducted on the life and political and historical activities of Muhammadwal Khan Darwazi. The work on ensuring the continuity of international policy, ensuring the independence and freedom of Afghanistan, and changing the attitude of the international community will undoubtedly further enrich the fate of the country, which has been under the rule of a large industrial state for many years. being the leader of large and powerful political and economic countries, a supporter of the bourgeois system, this state was one of the most important problems facing Muhammad Walihan Darwazi, and fought with his political leadership. After all, it was on this complex and important historical management that the whole fate and formalization of the true independence of the country that the world was waiting for depended.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Абдулҳай Ҳабибӣ. Ҷунбиши машрутахоҳон. Кобул. 1383 — С. 140
Ғубор М. Афғонистон дар масири таърих. Ҷилди аввал. Кобул. 1989- 210 с.
Ғубор М. Афғонистон дар масири таърих. Ҷилди дувум. Кобул. 1989- 360 с.
Далерӣ С. Нақш ва мақоми рушанфикрон дар ҷомеа. Душанбе. 2004 – 250 с.
Дастгир П. Зуҳур ва заволи Ҳизби демократики халқи Афғонистон. –Пешовар, 1999 — 195 с.
Искандаров Қ. Суханронӣ дар конфронси байналмилалии вазорати хориҷаи Афғонистон. (Таъсиси дипломатияи модерн ва Вазорати хориҷаи Афғонистон), 23-24 август, 2008, Кобул, толори Вазорати хориҷаи Афғонистон.
Кабир М.Н. Реформ, сиёсат ва теорияҳои расмии Муҳаммад Абдурашидрод. Лосанҷлес. 1999 – 351 с.
Лудиг Одамк. Таърихи равобити сиёсии Афғонистон аз замони амир Абдурраҳмон то истиқлол. Кобул. 1389 -209 с.
Муҳаммадвалихон. Номаҳои огоҳии хитоб ба Амонуллоҳхон. 1 ҳамли соли 1304.
Муоҳида фӣ мобайни давлати Афғонистон ва Ҷумҳурии федеративи сотсиалистии Шуравӣ ба таърихи 28 феврали соли 1921.
Маҷаллаи “Паймон” № 3-4. 1999 – 69 с.
Муҳокимаи хоинини миллӣ Муҳаммадвалихон ва Муҳаммад Сомӣ. Кобул. 1999- 411 с.
Масъуд С. П. Зуҳури машрутият ва қурбониёни истибдод дар Афғонистон. Кобул. 2009 -150 с.
Назаров Р. Мақоми тоҷикон дар Афғонистон. Теҳрон. 1380 – 356 с.
Самандар Б. //Маҷаллаи “Овоз”. 1370. – 369 с.
Сиистонӣ М. “Оё Муҳаммадвалихони Бадахшӣ дар суқути алоҳазрат Амонуллоҳхон нақш доштааст?” // https://dawatmedia24.com/?cat=104 (Санаи нашр: 12.12. 2012)
Сайидҷамол Ҷ. Ҳавзаҳо. Ҷамъе аз нависандагони ҳавзаи илмияи Ҷум. Интишороти Дафтари таблиғоти исломӣ, шаҳри Қум. 1375 – 451 с.
Олимхон С. Таърихи ҳузн-ул-милали Бухоро. Душанбе. 2006 – 481 с.