MUHAMMAD G'IYOSIDDINNING “ME’ROJ UL-ARUZ” RISOLASIDA ARUZ RUKNLARI TALQINI

##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##

PDF
Nashr qilingan: iyn 25, 2024
Kalit so‘zlar:
she’r, poetika, aruzshunoslik, rukn, bahr, istiloh, usul, davr aruzshunosligi, fors-tojik aruzi.

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Xayyom Mirzayev
Samarqand davlat universiteti
https://orcid.org/0009-0001-8814-1857

Annotatsiya

         Mazkur maqolada rukn talqinining yo`l va usullarini Muhammad G`iyosiddinning “Me’roj ul-aruz” risolasi asosida ko`rsatilgan. Tadqiqotning asosiy maqsadi aruz ilmi nazariyasiga xos turli masalalar, jumladan, rukn masalasi ta’limida aruzshunos xizmatlarini aniqlashdan iborat. Rukn talqini va ta'limi yo`lida Muhammad G'iyosiddin o`rnini aniqlash uchun qadimgi davr fors-tojik aruzshunoslari asarlari bilan muqoyasalar amalga oshirildi. Muqoyasa myetodini qo`llash asnosida aniqlandiki, muallif o`z asarida rukn ta'limining oson va sodda usulini tanlagan ekan.


         Дар мақолаи мазкур роҳ ва усули талқини рукн дар асоси рисолаи “Меъроҷ-ул-арӯз”-и Муҳаммад Ғиёсиддин нишон дода шудааст. Мақсад аз ин тадқиқот хизматҳои арӯзшиносро барои таълими масъалаҳои гуногуни назарии илми арӯз, аз ҷумла, рукн муайян намудан аст. Барои равшан намудани саҳми Муҳаммад Ғиёсиддин дар роҳи талқину таълими рукн бо асарҳои арӯзшиносони давраи қадими форсу тоҷик муқоисаҳо ба амал омад. Тавассути корбурди методи муқоиса равшан гардид, ки муаллиф роҳ ва усули соддатарини таълими рукнро дар асари худ интихоб намуда будааст.   

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Qanday qilib iqtibos keltirish kerak
Mirzayev, X. (2024). MUHAMMAD G’IYOSIDDINNING “ME’ROJ UL-ARUZ” RISOLASIDA ARUZ RUKNLARI TALQINI. Farg’ona Davlat Universiteti, 30(3), 87. Retrieved from https://journal.fdu.uz/index.php/sjfsu/article/view/3414
Maqola
№. 3 (2024): FarDU ilmiy xabarlari jurnali (Ijtimoiy gumanitar fanlar)
Bo‘lim
Adabiyotshunoslik
Creative Commons litsenziyasi

Tsya robota litsenzuetsya vydpovídno do Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 xalqaro litsenziyasi.

Foydalaniladigan adabiyotlar

Абдураҳмони Ҷомӣ. Рисолаи арӯз. Осор: Иборат аз ҳашт ҷилд. Ҷ.8. – Душанбе: Адиб, 1990. – С. 151-204.

Муҳаммад Ғиёсиддин. “Ғиёс-ул-луғот”. Иборат аз се ҷилд. Ҷилди 2. Таҳияи матн бо пешгуфтор, мулҳақот, тавзеҳот ва феҳристи Амон Нуров. – Душанбе: Адиб, 1988. – 416 с.

Насируддини Тўсӣ. “Меъёр-ул-ашъор” / Ҳозиркунандаҳои чоп У.Тоиров, М.Абдуллоев, Р.Ҷалол. – Душанбе: Ориёно, 1992. – 150 с.

Сайфӣ. “Арўзи Сайфӣ”. Ба нашр тайёркунанда Ҳ.Блошман. – Калькутта, 1872. – 56 с.

Се рисолаи арӯз: “Арӯзи Ҳамидӣ”, “Арӯзи Нисорӣ”, “Меъроҷ-ул-арӯз”. Муаллифони сарсухану тавзеҳот ва ҳозиркунандагони чоп Урватуллои Тоир ва дигарон. – Душанбе, 2014. – 130 с.

Тоиров Урватулло. Фарҳанги истилоҳоти арӯзи Аҷам. – Душанбе: Маориф, 1991. – 560 с.

Шамси Қайси Розӣ. “Ал-мўъҷам” / Муаллифи сарсухану тавзеҳот ва ҳозиркунандаи чоп У. Тоиров. – Душанбе: Адиб, 1991. – 464 с.

Ҳофизи Шерозӣ. Девон. Ахтарони адаб, ҷилди 29. – Душанбе: Адиб, 2015. – 480 с.