ТАРИХИЙ ТОПОНИМЛАРНИНГ ШАКЛЛАНИШИДА АПЕЛЛЯТИВЛАРНИНГ ЎРНИ
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Annotatsiya
Ушбу мақолада тарихий топонимларнинг вужудга келишида ўрин-жой маъносини ифодаловчи апеллятивларнинг ўрни хусусида сўз боради.
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Foydalaniladigan adabiyotlar
Qorayev S. Toponimika. – Toshkent: O’zbekiston faylasuflari milliy jamiyati, 2006.
Бегматов Э., Улуқов Н. Ўзбек ономастикаси терминларининг изоҳли луғати. – Наманган, 2006.
Бобур З.М. Бобурнома. – Тошкент: Шарқ, 2002.
Дўсимов З., Эгамов Х. Жой номларининг қисқача изоҳли луғати. – Тошкент, 1977.
Ўзбек тилининг изоҳли луғати. – Тошкент: Ўзбекистон миллий энциклопедияси, 2006.
Муҳаммаджонов А. «Работ» атамаси этимологияси // Ўзбек тили ва адабиёти. 1995, 2- сон.
Маҳмуд Кошғарий. Девони луғотит турк. – Тошкент, 1960. 1- том.
Охунов Н. Топонимлар ва уларнинг номланиш хусусиятлари. – Тошкент: Фан, 1989.
Муҳаммад Ҳайдар мирзо. Тарихи Рашидий. – Тошкент: Шарқ, 2010.
Дўсимов З. Хоразм топонимлари. – Тошкент: Фан, 1985.
Эназаров Т. Шаҳрисабз ҳудуди жой номларининг тарихий, қиёсий таҳлили. ‒ Тошкент,1993.
Туробов А.М. Самарқанд вилояти этноним ва этноойконимларининг таҳлили. – Тошкент, 1999.